“Allah”ta kendini yok etmek, yani “fenafillah” muhaldir (olmayacak şeydir).

“Allah” dışında ikinci bir varlık yoktur ki, o, “yok” edilsin.

Geçerli olan, O’nun varlığı dışında varsaydığın benliğinin, gerçekte hiç bir zaman var olmadığını idrak etmektir.

Şayet, sen “yok”san, elbette ki karşındaki kişi de “yok”tur.

Öyle ise, karşındaki gerçek “var”ı kabullenebilecek ve hazmedebilecek misin?

Yoksa, karşındaki O’nu inkar ederek mi geçip gideceksin bu dünyadan, âmâ olarak geçip giden nice ve niceleri gibi?