1.Nevm-i gaflette olanlar
Mürde mâreler gibi
Kördür onun gönlü gözü
Çeşm-i a’mâlar gibi
Almadı onlar nasihât
Her murâddan bînêva
Kalb-i mahtûm bîtefekkür
Ayn-ı mevtâlar gibi
2.Tâ ezelden bu harâbe
Niceler dayf oldular
Buldular fenâ nihâyet
Dûd-ı semâlar gibi
Duydu âşıklar kulağı
Dost visâlinden haber
Zâr u giryân oldular hep
Dildâr şeydâlar gibi
3.Arif olan buldu irfan
Cânına cân eyledi
Lem’ân etti n’ûr-ı tevhîd
Dürr-i yektâlar gibi
Dost cemâlin görmeğe
Cân attılar pervâne veş
Kül edip savurdular ol
Varlığı harman gibi
4.İhtiyârî mevt edenler
Buldular vasl u lika
Daldılar ol bahr-ı zâta
Mevc-i deryâlar gibi
Açtılar kanat bekâya
Ettiler azm-i visâl
Sır olup âlem gözünden
Murg-ı ankâlar gibi
5.Yumdular dünyâya gözün
Mâsivâdan bîhaber
Tuttular vahdette mesken
Ferd ü yektâlar gibi
Hubb-i fillâhtır muhabbet
Dillerinde gayrı yok
Açmış irfân yüzlerinde
Gül-i ranâlar gibi
6.Fehmi mahremdir hakikat
Bahrının gavvâsıdır
Libâs-ı Şer’i büründü
Giydi dîbâlar gibi