Hak bir gönül verdi bana, ha demeden hayran olur

Bir dem gelir şâdan olur, bir dem gelir giryân olur

Bir dem sanasın kış gibi, şol zemheri olmuş gibi

Bir dem beşaretten doğar, hoş bağ ile bostan olur

 

Bir dem gelir söyleyemez, bir sözü şerh eyleyemez

Bir dem dilinden dür döker, dertlilere derman olur

Bir dem çıkar arş üzere, bir dem iner tahtessera

Bir dem sanasın katredir, bir dem taşar ummân olur

 

Bir dem cehalette kalır, hiç nesneyi bilmez olur

Bir dem dalar hikmetlere, Calinus ve Lokman olur

Bir dem dev olur ya peri, viraneler olur yeri

Bir dem uçar Belkıs ile ins-ü cine sultan olur

 

Bir dem görür olmuş gedâ, yalın tene giymiş aba,

Bir dem gani himmet ile hem fağfur hem hakan olur

Bir dem gelir âsi olur Hak zihnini yavı kılar

Bir dem gelir ki yoldaşı hem zühtü hem iman olur

 

Bir dem varır mescitlere, yüz sürer orda yerlere

Bir dem varır deyre girer, İncil okur ruhban olur

Bir dem gelir Mûsa olur yüz bin münâcaatlar kılar

Bir dem girer kibr evine Firavun ve Hâmân olur

 

Bir dem gelir İsa gibi, ölmüşleri diri kılar

Bir dem gelir gümrahleyin yolunda sergerdân olur

Bir dem döner Cebrail’e, rahmet saçar her mahf ile

Bir dem gelir gümrâh olur, miskin Yunus hayran olur