Tecelli-i cemal ister

Gönül eğlenmez aldanmaz

Teselli-i visal ister

Gönül eğlenmez aldanmaz

 

Siva savmunu kim tuttu

Visalin aydına yetti

Cemalin vasfını eşitti

Gönül eğlenmez aldanmaz

 

Cihanı gezsem sert eser

Görünmez anda bahr-ü ber

Meğer ya Rabb seni özler

Gönül eğlenmez aldanmaz

 

Ne dünyada, ne ukbâda

Gönül bir özge sevdada

Dem be dem fikri Mevla’da

Gönül eğlenmez aldanmaz