1.Esti çün bâd-ı sabâ

Kalmadı gayrı hevâ

Doğdu güneş maşrıktan

Hiç dolanmaz gün oldu

 

2.Gitti kış hiç kalmadı

Nihâyetsiz yaz oldu

İlkbahar’ın bülbülü

Gülün dalına kondu

 

3.Yok olmadan var olmaz

Var dahi yoktan olmaz

Anladım çün ben beni

Hep görünen Hak oldu

 

4.Gül kokanlar gül oldu

Bülbüle dîdâr oldu

Kaf’tan Kaf’a hükmeden

Mülke Süleymân oldu

 

5.Sır idi zâhir oldu

Nûr idi bâtın oldu

Hep gönüller bir olup

Evvel âhir ol oldu

 

6.Geçtim dünyâ deminden

Hem ukbânın seyrinden

Len terâni yok bana

Güle gül dîdâr oldu

 

7.Dostu buldum tenhâda

Konuştum kana kana

Talibî’den görünen

Kendisi cânân oldu