Ben bir Yakup idim kendi hâlımda
Mevla’mın kelamı vardır dilimde
Yusuf’u kaybettim Kenan elinde

Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu

Yusuf’um hocada okumaz oldu
O bülbül dilleri şakımaz oldu
Alnındaki nuru berk urmaz oldu

Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu

Bir bezirgan geldi üç aylık yoldan
Yusuf’u çıkardı kırk arşın kuy’dan
Keremkârı kıldı Mısır’a sultan

Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu

Yusuf’u götürdüler ölüm kastine
Attılar kuyuya başı üstüne
İhlas ile çıktı suyun üstüne

Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu

Cem olup geldiler Kenan’ın kurdu
Biz yemedik diye içtiler andı
Yakub’un feryadı arşa dayandı

Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu
Gitti de gelmedi vah yavrum deyu