1.Âlem bahânedir varlığın için

Çiçekler, yapraklar, dallar bahâne

Kendini kendinden gizledin niçin?

Arılar, petekler, ballar bahâne

 

2.Bilinmek istedin âlem yarattın

Kendi sûretinde âdem yarattın

Havva’yı Âdem’e hem dem yarattın

Âdem Havva adlı kullar bahâne

 

3.Sevdin de yarattın bu kâinatı

Kendinden kendine tuttun mir’âtı

Oradan gösterdin türlü sıfatı

Çemenler, bülbüller, güller bahâne

 

4.Hem dert oldun, hem devâ oldun derde

 Hem gizlendin, hem göründün her yerde

 Sıfatın zâtına olmuş da perde

 Görünen yeşiller, allar bahâne

 

 5.Kastın var âşıkı nâlân etmeye

  Gözünü, gönlünü giryân etmeye

  Aşkını, kendine ilân etmeye

  Leylâlar, Mecnunlar, çöller bahâne

 

 6.Her zerren bahâne a sevdiceğim

   Her işin şâhane a sevdiceğim

   Dolmuşsun cihâne a sevdiceğim

   Seni bulmak için yollar bahâne

 

 7.Akıl, sır ermiyor senin fendine

  Hem suyuna, hem çevrilmiş bendine

  Bahâne olmuşsun kendin kendine

  Zeynep’ten söyleyen diller bahâne